published by: De Financieel-Economische Tijd - Pieter T on 23 June 2001
(...) Overdaad is zeker niet het probleem van Thomas Hauerts Do you believe in gravity? Do you trust the pilot?. Zowel in zijn groepschoreografieën voor zijn gezelschap ZOO als in zijn solowerk vindt hij steeds een mooie balans tussen improvisatie en structuur. Maar ook bij ZOO merk je dat hij meer een danser dan een choreograaf is, meer iemand die geniet van het dansen en bewegen zelf dan op het zich toeleggen op complexe figuren en groepsbewegingen. Bij Hauert tref je al wel eens een duet aan, maar het is toch steeds de individuele danser die op de voorgrond komt te staan. Hauerts krachtige, zelfs wilde, in alle richtingen uitwaaierende manier van dansen is trouwens steeds een belevenis. In de laatste solo combineert hij dit dansplezier echter met liederen waarvoor hij de tekst schreef en Bart Aga de muziek. Daarin geeft hij enkele bespiegelingen ten beste over de ondoorgrondelijkheid van de menselijke geest en het vertrouwen dat daarom nodig is om te kunnen en willen communiceren, of het nu met dans of met het woord is. Het gevoel dat je daaraan overhoudt is wat dubbel. Hauert is geen geschoolde filosoof of begenadigd literator en al evenmin een natuurtalent als componist en zanger. Als je zijn liederen objectief beoordeelt, is deze voorstelling niet zo bijzonder. Maar net omdat hij zingt, krijgen zijn woorden een emotionele openheid en kwetsbaarheid die iets haast vertederends heeft. Hauert speelt geen blufpoker zoals Amgod, en heeft wellicht minder hoge ambities dan Roberto Olivan, maar hij toont iets wat we allen wel weten maar zelden durven toegeven: in zaken waar het er echt toe doet, zijn we allen maar stamelaars.
