ZOO viert 5-jarig bestaan met 5-voudig dansboeket

published by: De Scene - Ludo Dosogne on 30 November 2002

Een opwindend fotoboek met tweehonderd zwart-wit illustraties, gebundeld onder de noemer 'Zoo', bracht Thomas Hauert en vier zielsverwanten uit het Brussels danscircuit in 1987 op het idee om een gezelschap met dezelfde naam op te richten. Hun eerste productie Cows in Space borduurde verder op het gezichtsbedrog. Het vijfjarig bestaan van de groep resulteert in het avondvullend dansboeket Five. Elk van de vijf leden presenteert een nagelnieuwe choreografie.

Mark Lorimer deelt de scène met Chrysa Parkinson. De titel van hun duet, "Nylon", onthult al gedeeltelijk hun bedoelingen: "De uitvinding van dit synthetisch materiaal is te danken aan de samenwerking van New Yorkse (NY) en Londense (LON) wetenschappers. Ook wij zijn op elkaar aangewezen. De bewegingen zijn complementair en organisch. Onze lichamen spiegelen zich in de ruimte. Voor het klankdecor maken we gebruik van de 'low tech loops' van de Engelse deejay Philip Jeck."

Sara Ludi kiest voor een solo improvisatie: "Met de groep hebben we al veel geëxperimenteerd. De collectieve improvisaties brachten bij mij een dynamiek op gang, die het zintuiglijke overstijgt. Ik tracht tijdens elk optreden een bewegingsarchitectuur te realiseren. Enkel het grondpatroon is op voorhand uitgetekend. Binnen die beperkte structuur kan ik nog vele kanten op."

Samantha van Wissen, die ondertussen moeder werd, inspireerde zich voor "Via" op de verschillende stadia van de zwangerschap: "Hoe mijn lichaamsvorm tijdens de voorbije maanden veranderde is op film vastgelegd. Op het podium word ik nu met die 'historische' beelden geconfronteerd. Ik ben vooral geïnteresseerd in de wisselende mogelijkheden van het lijf. Hoe past het zich aan en hoe herstelt het zich? Op deze sleutelvraag is mijn improvisatie gebaseerd."

Mat Voorter verzint voor zijn duet met Hauert allerlei opdrachten, waaruit choreografische beelden worden gedistilleerd: "De instructies worden niet uitgesproken, maar we hebben ze tijdens de repetities in ons hoofd geprent. Het is een vorm van gericht improviseren." Een melodieus meerstemmig koorfragment uit het motet "Os iusti" van Anton Bruckner fungeert als katalysator voor de bijdrage van Thomas Hauert: "We hebben de partituur helemaal in ons opgenomen zodat we er met hart en ziel op kunnen dansen. Toch krijgt het publiek niets van die muziek te horen. Het motet is de gemeenschappelijke motor voor de aangereikte toneelbeelden. Elke danser drukt zich op een subjectieve manier uit. Hij houdt immers rekening met zijn fysische anatomie en met de sensaties, die de muziek bij hem oproept." Zoo beschouwt "5" als een innoverend project, dat als hefboom voor de toekomst kan worden aangewend.